Zaman Hamzah Mengaji

Ingat-ingat balik, masa gua umur darjah satu, mak gua suruh pergi mengaji. Beza antara mengaji dekat kampung dengan mengaji dekat bandar Kolompo ni banyak beb.. Serius banyak. Sekarang ni pula orang tak hantar anak-anak pergi mengaji dah, sekarang budak-budak sekolah ada kelas KAFA ke apa entah yang petang-petang tu..



Permulaan
Permulaan mengaji Quran yang pertama gua adalah dekat rumah Mak Cik Aji. Reason kenapa orang kampung panggil beliau macam tu adalah, dulu-dulu berapa kerat lah sangat yang mampu pergi haji ye dak? Nama beliau sebenar pun gua tak tahu. Hahaha~

Pulut kuning. Ketika mak gua hantar pergi mengaji masa mula-mula, mak buat pulut kuning bagi dekat Mak Cik Aji. Upah-upah guna duit takde beb, ada orang bagi gula, beras, apa yang kau ikhlas kau bagi. Tapi dah macam satu upacara majlis tahlil dah sebab mak gua buat banyak-banyak, semua anak murid buleh makan, buleh tambah. hehe~



Mengaji
Seperti kebiasaan, mak gua hantar sekali aje. Hari-hari lain yakni lepas habis sekolah gua dan kakak dua orang naik basikal pergi mengaji. Jarak perjalanan dia lebih kurang satu batang rokok Nusantara kalau naik kereta. Jauh lah tu,

Tapi budak-budak apa tahu jarak dekat jauh, pergi mengaji ni ibarat pergi main. Mengaji kejap main banyak.. haha

Semangat
Pernah sekali semangat benor nak pergi mengaji, lupa time tu pakai short aje. Tak pasal-pasal kena ceramah pasal aurat. Bukan ke gua tak baligh lagi time ni? harhar~

Ngeri
Perkara paling angker gua rasa time mengaji adalah bila selendang kakak gua terselit masuk dekat rantai motosikal. Celaka betul, leher dia berparut macam orang nak gantung bunuh diri dah time tu. Gua lagi lah, kena tarik sekali. Refleks tertarik kepala katanya. Jelaka betul. haha~

Shortcut
Jarak rumah Makcik Aji sumpah jauh dari gua punya rumah. Kalau basikal rosak ke, tayar pancit ke, tu bukan alasan tak pergi mengaji. Entah kenapa dulu rasa berdosa je kalau tak pergi. Kena pergi jugak beb, wajib pergi bak kata mak.

Kalau jalan kaki, gua lebih suka masuk kawasan sekolah, lepas tu dia boleh keluar ikut belakang. Dari belakang sekolah masuk kawasan rumah orang. Selamba badak aje masuk kawasan rumah orang kampung takdak hal, takdak orang nak marah. Tapi makhluk lain marah.. Jelaka betul...

Habis
nak habiskan satu bijik quran tu punya lah lama beb. Makan masa dua tiga tahun juga, sebab pergi mengaji bukan target nak habis cepat, tapi target nak main. Sekali pergi baru habis satu muka surat, tu tak kira melencong tempat lain pergi main.. hahaha~

Tapi bila dah nak habis, gua rasa bangga gila-gila. Perasaan macam orang grad pun ada. Last day umpama macam hari pertama datang, mak kirim bawak pulut kuning. Makan ramai-ramai meraikan sudah habis baca satu bijik quran.




Sekarang?
Budak darjah tiga pun pandai lepak Pavilion. Jakun ambik gambar dalam jamban pula tu. Jelaka..